ﺩﺧﺘﺮ ﺑﺸﻘﺎﺏ ﻧﻴﻢ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﻏﺬﺍ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ، ﻋﻘﺐ ﻣﻰ ﻧﺸﻴﻨﺪ ﻭ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ : ﻣﺎﻣﺎﻥ ﭘﺲ ﻛﻰ ﭘﻠﻮ ﺩﺭﺳﺖ ﻣﻰ ﻛﻨﻰ ؟ ﻣﺎﺩﺭ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ : ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﻧﻤﺮﻩ ﺑﻴﺴﺖ ﺑﮕﻴﺮﻯ . ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺩﻳﮕﺮ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻇﻬﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺧﺘﺮ ﺍﺯ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﺍﺳﺖ ، ﺧﻨﺪﺍﻥ ، ﻛﻴﻔﺶ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺩﻓﺘﺮ ﺩﻳﻜﺘﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ ﻭ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ : ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺑﺒﻴﻦ ؛ ﻧﻤﺮﻩ ﺑﻴﺴﺖ ﺁﻭﺭﺩﻡ ﺯﻥ ﺩﻓﺘﺮ ﺭﺍﻣﻰ ﮔﻴﺮﺩ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻭ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ : ﺁﻓﺮﻳﻦ ﺩﺧﺘﺮﻡ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺑﻮﺳﺪ . ﺩﺧﺘﺮ ﺑﺎ ﺑﻰ ﻣﻴﻠﻰ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﻏﺬﺍ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ، ﻣﺎﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﭼﺸﻤﻰ ﻧﮕﺎﻫﻰ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺧﻴﻠﻰ ﺩﻟﺶ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﺮﺍﻯ ﺩﺧﺘﺮﺵ ﭘﻠﻮ ﺑﭙﺰﺩ . ﺭﻭﺯ ﺑﻌﺪ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﺎ ﻛﻴﻒ ﺑﻪ ﺩﺭ ﻣﻰ ﻛﻮﺑﺪ ﺯﻥ ﺩﺭ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻭ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﺪ ﺩﻓﺘﺮ ﺭﻳﺎﺿﻰ ﺗﻮﻯ ﺩﺳﺘﻬﺎﻯ ﺩﺧﺘﺮ ﺍﺳﺖ . ﺑﻴﺎ ﻳﻚ ﺑﻴﺴﺖ ﺩﻳﮕﻪ ، ﺯﻥ ﺩﺧﺘﺮﺵ ﺭﺍ ﺑﻐﻞ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ - ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺑﻴﺴﺖ ، ﭘﺲ ﭼﺮﺍ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﭘﻠﻮ ﻧﻤﻰ ﭘﺰﻯ ؟ ﺻﺪﺍﻳﺶ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﺍﺳﺖ . ﺯﻥ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﭼﺎﺩﺭ ﺳﺮﺵ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﻤﺴﺎﻳﻪ ﻣﻰ ﺭﻭﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻇﺮﻑ ﻛﻮﭼﻜﻰ ﺑﺮﻧﺞ ﺑﺮ ﻣﻰ ﮔﺮﺩﺩ ، ﻭ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﻟﺎﻥ ﺑﺮﺍﻳﺖ ﭘﻠﻮ ﺩﺭﺳﺖ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ ﻣﺸﻘﻬﺎﻳﺖ ﺭﺍ ﺑﻨﻮﺱ . ﺳﻔﺮﻩ ﭘﻬﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺧﺘﺮ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﻛﻪ ﻣﺎﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﻗﻮﻟﺶ ﻭﻓﺎ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﻣﺮﺩ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻣﻰ ﺭﺳﺪ ﭼﺸﻤﺶ ﺑﻪ ﻇﺮﻑ ﭘﻠﻮ ﻣﻰ ﺍﻓﺘﺪ ، ﻣﻰ ﭘﺮﺳﺪ ﻣﺎ ﻛﻪ ﺑﺮﻧﺞ ﻧﺪﺍﺷﺘﻴﻢ ﺍﺯ ﻛﺠﺎ ؟ ﺯﻥ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻯ ﺷﻮﻫﺮ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﺳﮕﺮﻣﻪ ﻫﺎﻯ ﻣﺮﺩ ﺩﺭﻫﻢ ﻣﻰ ﺭﻭﺩ ﻭ ﺩﻧﺪﺍﻧﻬﺎﻳﺶ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﻰ ﺧﻮﺭﺩ ﻳﻜﺒﺎﺭﻩ ﺍﺯ ﺟﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺳﻴﻠﻰ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﻣﻰ ﺯﻧﺪ . ﺯﻥ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ : ﭼﺮﺍ ﺑﭽﻪ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺯﺩﻯ ؟ ﻣﺮﺩ ﺩﻫﺎﻧﺶ ﻛﻒ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﻧﻤﻰ ﺷﻨﻮﺩ ﻭ ﺑﭽﻪ ﺭﺍ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻴﻜﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﺑﭽﻪ ﺗﻮﻯ ﺩﺳﺘﻬﺎﻯ ﭘﺪﺭ ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎ ﻣﻰ ﺯﻧﺪ ﭘﺪﺭ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻣﻰ ﺯﻧﺪ ﺁﺑﺮﻭﻯ ﻣﺮﺍ ﺑﺮﺩﻯ ﺁﺧﺮ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺑﭽﻪ ؟ ﻫﺎ ؟ ﻫﺎ ؟ ﺑﮕﻮ ؟ ﺑﮕﻮ ؟ ﺩﺧﺘﺮ ﺟﻴﻎ ﻭ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻣﻰ ﺯﻧﺪ ﻭ ﮔﺮﻳﻪ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺍﻟﺘﻤﺎﺱ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ . ﭘﺪﺭ ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﻴﺖ ﺑﭽﻪ ﺭﺍ ﭘﺮﺕ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﻣﻰ ﻛﻮﺑﺪ ﺳﺮ ﺑﭽﻪ ﺑﻪ ﻛﻤﺪ ﺁﻳﻨﻪ ﻣﻰ ﺧﻮﺭﺩ ﻣﺎﺩﺭ ﻣﻰ ﺩﻭﺩ ﺳﺮ ﺩﺧﺘﺮ ﺭﺍ ﻣﻰ ﮔﻴﺮﺩ ﻭ ﺩﺧﺘﺮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﺧﻮﻥ ﺍﺯ ﮔﻮﺷﻪ ﺩﻫﺎﻥ ﺑﭽﻪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﻰ ﺯﻧﺪ ﻣﺎﺩﺭ ﺟﻴﻎ ﻣﻰ ﻛﺸﺪ ﻭ ﮔﺮﻳﻪ ﺩﺧﺘﺮ ﻣﻈﻠﻮﻡ ﺑﺮﺍﻯ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ .

نظرات شما عزیزان:

برچسب‌ها: