ﻭﺻﻴﺖ ﻋﺠﻴﺐ ﺍﻭ ﺑﻪ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﺍﺳﻜﻨﺪﺭ ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﻣﺮﮒ ﺩﻳﺪ ، ﺑﻄﻠﻤﻴﻮﺱ ﺑﻦ ﺍﺫﻳﻨﻪ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺳﭙﺎﻫﻴﺎﻥ ﺍﻭ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺯﻣﺎﻣﺪﺍﺭﻯ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﮔﺰﻳﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻭﺻﻴﺖ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺗﺎﺑﻮﺕ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺍﺳﻜﻨﺪﺭﻳﻪ ﻧﺰﺩ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺣﻤﻞ ﻛﻨﻴﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺑﮕﻮﺋﻴﺪ ﻛﻪ ﻣﺠﻠﺲ ﻋﺰﺍﻯ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺑﺪﻫﺪ ﺳﻔﺮﻩ ﻃﻌﺎﻡ ﺑﮕﺴﺘﺮﺍﻧﺪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻛﺸﻮﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺩﻋﻮﺕ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺍﻋﻠﺎﻡ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﮕﺎﻥ ﺩﻋﻮﺗﺶ ﺭﺍ ﺑﭙﺬﻳﺮﻧﺪ ، ﻣﮕﺮ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﻋﺰﻳﺰ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﻰ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ، ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﺠﻠﺲ ﺷﺮﻛﺖ ﻧﻜﻨﺪ ، ﺗﺎ ﺷﺮﻛﺖ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﺩﺭ ﻋﺰﺍﻯ ﺍﺳﻜﻨﺪﺭ ﺑﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻰ ﺑﺪﻭﻥ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺗﻠﺦ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﺠﻠﺲ ﮔﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻰ ﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺠﻠﺲ ﻋﺰﺍﻯ ﺍﺳﻜﻨﺪﺭ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺠﻠﺲ ﻋﺰﺍﻯ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺑﺎ ﺣﺰﻥ ﻭ ﻏﻢ ﺗﻮﺍﺀﻡ ﻧﺒﺎﺷﺪ . ﻭﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﺧﺒﺮ ﻣﺮﮒ ﻭ ﻭﺻﻴﺖ ﺍﻭ ﺑﻪ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺗﺎﺑﻮﺕ ﺍﺳﻜﻨﺪﺭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ ، ﻣﺎﺩﺭﺵ ﻧﮕﺎﻫﻰ ﺑﻪ ﺟﻨﺎﺯﻩ ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ ﺍﻓﻜﻨﺪ ﻭ ﺳﭙﺲ ﮔﻔﺖ : ((ﺍﻯ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﻣﻠﻚ ﻭ ﺣﻜﻮﻣﺘﺖ ، ﺍﻗﻄﺎﺭ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﺎﻥ ﺑﻨﺎﭼﺎﺭ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻋﻈﻤﺖ ﺗﻮ ﺗﻌﻈﻴﻢ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻧﺪ ، ﺗﺮﺍ ﭼﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﺭ ﺧﻮﺍﺑﻰ ﻭ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﻧﻤﻰ ﺷﻮﻯ ؟ ﻭ ﺩﺭ ﺳﻜﻮﺕ ﻓﺮﻭﺭﻓﺘﻪ ﺍﻯ ﻭ ﺳﺨﻦ ﻧﻤﻰ ﮔﻮﺋﻰ ؟ )) ﺳﭙﺲ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻭﺻﻴﺖ ﻓﺮﺯﻧﺪﺵ ﺍﺳﻜﻨﺪﺭ ، ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻛﺸﻮﺭ ، ﺍﻋﻠﺎﻡ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﻋﺰﺍ ﻭ ﺍﻃﻌﺎﻡ ﺷﺮﻛﺖ ﻛﻨﻨﺪ ، ﺑﻪ ﺷﺮﻁ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺷﺮﻛﺖ ﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ، ﺑﻪ ﻣﺼﻴﺒﺖ ﻣﺮﮒ ﺩﻭﺳﺖ ﻋﺰﻳﺰﻯ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ ، ﺍﻭ ﺳﺎﻋﺘﻬﺎ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﻧﺸﺴﺖ ﻭﻟﻰ ﻫﻴﭻ ﻛﺴﻰ ﺩﻋﻮﺕ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﻧﻜﺮﺩ ، ﺍﺯ ﺧﺪﻣﺘﮕﺬﺍﺭﺍﻥ ﻣﺠﻠﺲ ﺍﺯ ﻋﻠﺖ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﺮ ﺟﻮﻳﺎ ﺷﺪ . ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺦ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺗﻮ ﺧﻮﺩ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﺩﻋﻮﺗﺖ ﻣﻨﻊ ﻛﺮﺩﻯ . ﮔﻔﺖ : ﭼﻄﻮﺭ ؟ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺗﻮ ﺍﻣﺮ ﻛﺮﺩﻯ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﺩﻋﻮﺕ ﺗﺮﺍ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﻛﻨﻨﺪ ، ﺑﻪ ﺷﺮﻁ ﺁﻧﻜﻪ ((ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﻋﺰﻳﺰ ﻭ ﻣﺤﺒﻮﺑﻰ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺟﺰﺀ ﺩﻋﻮﺕ ﺷﺪﮔﺎﻥ ﻧﺒﺎﺷﺪ)) ﻭ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﻳﻨﻬﻤﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻛﺴﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺩﺍﺭﺍﻯ ﺍﻳﻦ ﺷﺮﻁ ﺑﺎﺷﺪ . ﻭﻗﺘﻰ ﻛﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﺍﺳﻜﻨﺪﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺭﺍ ﺷﻨﻴﺪ ﺑﻪ ﺍﺻﻞ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﭘﻰ ﺑﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﻓﺮﺯﻧﺪﻡ ﺑﺎ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﺭﺍﻩ ﺗﺴﻠﻴﺖ ﻣﺮﺍ ﺗﺴﻠﻰ ﺧﺎﻃﺮ ﺩﺍﺩ وصيت هاي جالب اسکندر

نظرات شما عزیزان:

برچسب‌ها: